ΦΑΡΑΓΓΙ ΑΩΟΥ - Ι.Μ. ΣΤΟΜΙΟΥ

Στα Γιάννενα μένω 13 χρόνια, από την πρώτη στιγμή λάτρεψα την Ήπειρο με τα βουνά της, τις πανέμορφες ακρογιαλιές της και την απλότητα του κόσμου της.

Πριν να έρθω να μείνω στα Γιάννενα έμενα στη Θεσσαλονίκη , τότε φυσικά πριν από 13 χρόνια δεν υπήρχε Εγνατία οδός και μια και η γυναίκα μου είναι Ηπειρώτισσα την επισκεπτόμασταν μια φορά τον χρόνο σίγουρα. Τότε για να πας από Θεσσαλονίκη στα Γιάννενα υπήρχαν ασφαλτοστρωμένοι δύο δρόμοι , ο ένας ο γνωστός από αυχένα Κατάρας   και ο άλλος πιο βόρεια από Κόνιτσα, Επταχώρι, Νεάπολη, Κοζάνη κλπ.

Αρχικά έκανα την κλασσική διαδρομή από Κατάρα, όταν έμαθα ότι μπορούσα να πάω και από την βορεινή διαδρομή ( μου είχαν πει  όμως όχι τον χειμώνα) πήγαινα από εκεί, είχε λιγότερη κίνηση και η φύση ακόμα πιο όμορφη σε σχέση με την Κατάρα.

Όταν έφτανα στην Κόνιτσα έβλεπα το φαράγγι του Αώου και τις βορεινές ορθοπλαγιές της Τύμφης και έμενα με το στόμα ανοιχτό, είχα μάθει επίσης ότι μπορούσες να μπεις μέσα στο φαράγγι και να πας σ΄ ένα Μοναστήρι που το έλεγαν Στόμιο, τότε λοιπόν είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα πάω να το επισκεφτώ .

Τα άτιμα τα χρόνια περνούν γρήγορα και για  διάφορους λόγους δεν είχα καταφέρει να πάω , τελικά πήγα  την Κυριακή των Βαίων το πρωί και έμεινα άφωνος .

Φίλοι του καιρού και της φύσης, θεωρώ ότι η περιοχή είναι προσκύνημα στην μάνα φύση και πρέπει εμείς οι λάτρεις της,  να πάμε μια φορά οπωσδήποτε.

Λίγα λόγια για το πώς μπορεί κάποιος να επισκεφτεί την περιοχή.

Η Κόνιτσα είναι κάπου 60χλμ από Γιάννενα (45λεπτά χαλαρά με το αμάξι) αφήνουμε το αμάξι στο πέτρινο γεφύρι της Κόνιτσας και με τα πόδια μέσα από μονοπάτι που έχει σήμανση σε 5 χλμ φτάνουμε στο Μοναστήρι , το οποίο είναι σχεδόν  κάτω από την κορυφή της Τύμφης Γκαμήλα. Από εκεί μπορείς να συνεχίσεις και να ανέβεις επάνω στην Τύμφη  και να πας στα άλλα γνωστά μέρη της περιοχής Ζαγόρια, καταφύγιο Αστράκας ,Δρακόλιμνη κλπ.

Το μονοπάτι πηγαίνει σχεδόν στο 80% του μήκους του δίπλα από το ποτάμι και η υψομετρική διαφορά από το γεφύρι της Κόνιτσας μέχρι την Μονή Στομίου είναι περίπου στα 200μ., με το τελευταίο χιλιόμετρο να είναι συνέχεια ανηφορικό οπότε και κάποιος χωρίς ιδιαίτερη φυσική κατάσταση μπορεί να ανέβει άνετα.

Από εδώ και κάτω αφήνω τις εικόνες να μιλήσουν.